Bijpraten over Corona: “De melkprijs was net goed bezig, en toen kwam Corona”
2020 Gaat de geschiedenis in als het Corona-jaar. En hopelijk blijft het bij dat ene jaar. De impact die het virus op onze levens heeft, is immens. Ook in de landbouwsector, waar het jaar begon met protesten vanwege de (toen nog ‘voorgenomen’) stikstofmaatregelen, nam Corona snel en kordaat de regie over.
Dat gaat ook op voor melkveehouder Rik Lagendijk. In een eerder verhaal op dit platform portretteerden we Lagendijk en zijn zoektocht naar een diervriendelijke en duurzame vorm van melkveehouderij. Zo werkt hij met een muurloze stal, waar de dieren vrijuit in en omheen kunnen bewegen. Als we hem deze week bellen is zijn eerste reactie dat de afgelopen maanden niet veel anders waren dan de jaren daarvoor. “Boeren is een vrij eenzaam beroep, afstand houden is dus niet zo’n probleem. Ook met mijn medewerkers op het bedrijf lukt dat prima. Behalve als de dierenarts geholpen moet worden bij de geboorte van een kalf ofzo. Dan is 1,5 meter gewoon niet mogelijk, dan moet je helpen.”
Plannen
Zijn melk werd wel gewoon gekocht, al heeft de prijs die hij ervoor krijgt een flinke knauw gekregen, legt Lagendijk uit: “De melkprijs was eigenlijk net met een mooie stijgende lijn bezig. Er zat goed sentiment in de markt. Dat sloeg wel om toen het virus en de maatregelen langskwamen. Daar leverden we gelijk weer zo’n 20% van de prijs in”.
Mindere opbrengsten helpen Lagendijk niet met zijn zoektocht naar een oplossing voor zijn fosfaatprobleem. Hij heeft nog altijd te weinig rechten. Of teveel koeien. Samenwerking met een andere lokale melkveehouder leek een uitweg te bieden, maar de juristen van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselvoorziening lagen in de weg. “Ik wilde tijdelijk de koeien van een collega melken, omdat hij een verouderde stal heeft en moet vernieuwen. Het ‘loonmelkconcept’. Maar ik mag geen twee groepen koeien in één stal zetten, want dan is niet meer duidelijk wiens mest ik afvoer. En de afroming bij overdracht van fosfaatrechten een tijdje op 0 zetten mag ook niet. Bestaande regelgeving zit de transitie naar kringlooplandbouw en een duurzame bedrijfsvoering in de weg. Ik ben er nog niet uit”.
Het blijft zoeken naar oplossingen die ook door de bank worden gezien als duurzaam en rendabel. Zo heeft de afgelopen tijd ook een ander idee vaste vorm gekregen. “De boerderijwinkeltjes schieten als paddenstoelen uit de grond momenteel. Dat is een goede manier om meer waarde uit je melk te halen. Ik ben met een lokale kaasmaker aan de slag gegaan en hij maakt nu kaas van een deel van mijn melk, ‘Wiekse Scharrelmelk’. In oktober/november hopen we de winkel te openen, op anderhalve kilometer van onze boerderij in Diessen, Noord-Brabant. Online verkoop volgt wellicht. Dit alles is wel afhankelijk van het perspectief dat ons wordt geboden. In oktober gaan we weer met de bank rond tafel. Wanneer zij geen vertrouwen hebben in ons bedrijfsplan, en wanneer het loonmelkconcept niet door LNV wordt ondersteund zullen we moeten stoppen met ons bedrijf en gaan we de winkel ook niet realiseren.”
Grote en belangrijke vragen voor de ondernemer uit Diessen. Het was al een spannend jaar en werd nog iets spannender. Dus ben je in de buurt? Koop een kaas.